Clemente Padin (1939 - 2025)

Hij is een grote dichter die ons net verlaten heeft.

Uruguayaan heeft hij experimentele poëzie ontwikkeld niet alleen in zijn land maar in de wereld. Performer dichter, visuele dichter, mail kunstenaar, we tellen niet meer de gebieden waarop hij zijn spoor heeft achtergelaten.

In dienst genomen zat hij gevangen in de gevangenis van de dictatuur.

In Frankrijk heeft zijn vriend Julien Blaine het via Doc(k)s geïmporteerd.

"Van vertegenwoordiging naar actie" was een belangrijke mijlpaal in mijn liefde voor poëzie, een van de klassiekers van de BoXoN. We hebben het natuurlijk ook gepubliceerd en hij was een van de eerste namen op de hoer in 1998. Mijn allereerste plaatje was gedeeltelijk aan hem opgedragen, ik schreef al een of twee jaar en had hem naar Uruguay gestuurd. Hij was een van onze eerste modellen, een gulle man in zijn transmissie.

Toen ik de kans had om naar Montevideo te gaan, knielde ik voor hem (ik heb dit maar één keer gedaan in mijn leven, en dat was op een vrolijk en glimlachend manier natuurlijk) en riep mezelf uit "Clemente Padin! ". Deze kleine happening om hem te laten zien dat ik hem droeg, de vreugde om hem te ontmoeten. Hij was een lieve man. Hij was heel lief. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om deel te nemen aan een van zijn collectieve optredens.